Een lampje laten branden. – Dayenne Jahae aan het woord!

De dagen worden nu echt korter. Je rijdt ’s ochtends in het donker naar werk of school en ’s avonds keer je in dezelfde duisternis weer terug naar huis. De straatlantaarns doen hun best, maar de wereld lijkt net een tint grijzer dan een paar weken geleden. Het is die periode van het jaar waarin de dagen in elkaar overlopen, waarin de regen tikt op de autoruit en de mist zich als een deken over de heuvels vouwt. Toch heeft dit natuurtafereel ook zijn charme. De feestmaand komt eraan, met lichtjes achter ramen, kruidige geuren in de keuken en de eerste kerstliedjes die stiekem al op de radio te horen zijn. De gezelligheid van december maakt veel goed. Maar het korten van de dagen brengt niet alleen sfeer, het brengt ook schaduw. Want waar het langer donker blijft, krijgen inbrekers meer kans. Uit cijfers blijkt dat het aantal inbraken in Zuid-Limburg in november en december gemiddeld ruim zeventig procent hoger ligt dan in de rest van het jaar. Juist nu dus, in de tijd van lichtjes en gezelligheid, loert ook de duisternis aan de rand van de straat. Een klein lampje bij de voordeur kan al het verschil maken. Voor de krantenbezorger die vroeg op pad is, voor de postbode die de brievenbus probeert te vinden of gewoon om het huis een stukje veiliger te maken. Een beetje licht tegen de donkere dagen. Want terwijl de wereld zich klaarmaakt voor de feestmaand, is waakzaamheid misschien wel het mooiste cadeau dat we elkaar kunnen geven. De harde realiteit dat in ons Heuvelland ook genoeg boefjes rondlopen, overviel Dayenne Jahae twee weken geleden midden in de nacht. Het vernielen en stelen van hulpmiddelen van de brandweerkazerne in Mechelen voelde als onwerkelijkheid, maar toen men eenmaal ter plaatse was, werd al snel duidelijk dat de fatsoensnormen steeds verder lijken op te schuiven. “Als dochter van een brandweerman krijg je het natuurlijk allemaal mee. Ronduit belachelijk. Dingen stelen van mensen die 24/7 klaarstaan voor de veiligheid van de samenleving, ik dacht dat het in onze streek niet kon.” Toch was het de realiteit in Mechelen en was de kazerne enkele uren buiten werking, iets waar je niet te lang aan wilt denken bij situaties waarin elke seconde telt. “Gelukkig was de kazerne in de middag weer in werking, maar dat had ook heel anders af kunnen lopen.” Klaarstaan voor de samenleving heeft Dayenne met de paplepel ingegoten gekregen, iets wat mooi terugkwam bij de keuze van haar studie. “Ik ben sinds mei afgestudeerd en werkzaam als doktersassistente in de huisartsenpraktijk in Schimmert. Een geweldige keuze waar ik ontzettend blij mee ben!” De weg ernaartoe ging niet zonder slag of stoot. “Onze opleiding ging een nieuwe fase in, een nieuw lessysteem met rare blokken in plaats van lessen. Heel interessant, maar wel onoverzichtelijk. Als proefkonijnen hebben we dus flink wat feedback kunnen geven.” Gedemotiveerd heeft het haar echter niet, want tijdens haar huidige werkzaamheden spreken we een tevreden mens. Wat het leukste is? “Wat niet? Haha! Bloedafname, bloeddruk meten, wonden verbinden, oren uitspuiten, injecties geven, wratten aanstippen, uitstrijkjes maken, het maken van een ECG (hartfilmpje) of het verzamelen van lichaamsmateriaal voor onderzoek. Voor deze handelingen ben je het vak natuurlijk gaan doen, en dat bevalt geweldig!” Of er ook dingen zijn die minder zijn? “Zeker! Ik mag gelukkig heel vaak complimentjes of lieve woorden ontvangen van mensen uit onze praktijk. Helaas gebeurt het ook regelmatig dat je fysieke agressie ervaart of aan de telefoon helemaal verrot wordt gescholden. Het hoort er blijkbaar bij, maar wij zijn natuurlijk ook maar mensen en hebben altijd het beste met iedereen voor. Een soortement compensatie was zeer onlangs een knuffeltje van een mevrouw dat weer veel goed maakte. Dan weet je: ik heb wat goeds gedaan, haha!” Een dag als doktersassistente kan dus best wel imponerend zijn. Hoe Dayenne het liefst stoom afblaast? “Veel tijd blijft er na een acht-tot-vijf baan niet over, maar de tijd die overblijft spendeer ik het liefst met vrienden en familie. Gezellige dingen doen of ook wel eens lekker op stap! Sinds kort ben ik ook weer in de sportschool te vinden.” Zo zet Dayenne haar goede voornemens vroeg in dit najaar. Terug naar Mechelen, want daar is het toch wel fijn wonen als we Dayenne moeten geloven. “Lekker rustig! In de zomer misschien iets te veel campingskuusjen of wielrenners, maar dat heb je overal wel in het Heuvelland. Ik zou er in ieder geval heel graag willen blijven wonen, later. Dus laten we hopen dat de woningmarkt dat ook gaat toelaten.” Één ding is in ieder geval helder: bij haar voor de deur zal in het najaar in Mechelen altijd een lichtje branden.

- Advertentie -