Nog één week te gaan tot de verkiezingen, en de spanning is om te snijden. Politici draaien overuren, campagneteams slapen nauwelijks en in de talkshows vliegen de meningen over elkaar heen. De laatste peilingen vliegen ons om de oren, en juist dàn wordt het spel pas echt interessant. Want de zwevende kiezer – dat mysterieuze groepje dat pas op het laatste moment beslist – laat zich vaak nét even meeslepen. Het bekende bandwagon-effect doet z’n werk: wie hoog staat in de peilingen trekt vanzelf nog wat extra stemmen mee. Maar ook het underdog-effect laat zich zien: de partij die achterligt, krijgt plots wat meer sympathie. En soms lijken de peilingen zelf ook onderdeel van dat spel te worden. De ene partij stijgt opvallend snel, de andere zakt iets minder dan verwacht. Toeval, of een kleine correctie om de boel in balans te houden? Niemand weet het precies, maar de invloed is groot genoeg om er in campagnetijd nog een nachtje minder van te slapen. En dan, tussen al dat rumoer door, hoor je het weer: jongeren zouden zich niet meer interesseren voor politiek. Dat ze niet stemmen, niet volgen, niet nadenken. Ondertussen draait de wereld gewoon door. De moed zou je ook in de schoenen zakken als je net met je gezin een dak vol zonnepanelen hebt gelegd, om vervolgens te horen dat je die investering vanaf 2027 niet meer terugverdient. Het van de hak op de tak springen qua beleid de laatste jaren is voor niemand nog te volgen. Maar dat jongeren zich niet meer in de politiek zouden interesseren? Dat is vooral een misvatting van mensen die denken dat Facebook nog steeds de bom is. Eva Krout (15) uit Vaals vindt het juist een ontzettend spannende periode: “Ik moet eerlijk zeggen dat dit het eerste jaar is dat ik me goed in stemmen ben gaan verdiepen. De keuze is reuze, dat geldt zowel voor de politieke partijen als voor de maatschappelijke problemen die we hebben. Maar welke partij nou echt het beste is voor het probleem dat je zelf het ergste vindt, dat blijft natuurlijk iedereen zijn eigen zoektocht.” En daar proberen alle mediateams en peilingwijzers ons een handje bij te helpen. Eva is er in ieder geval wel uit. Of ze het niet jammer vindt dat ze over een jaar of drie pas het eerste bolletje mag inkleuren? “Niet echt, mijn tijd komt nog wel. Maar ik heb voor deze verkiezingen wel al een keuze kunnen maken. Achttien jaar is een mooie leeftijd, dan ben je ook wettelijk volwassen. Dat mag voor mij wel zo blijven.” Op het Sophianum in Gulpen heeft ze in de derde klas van het atheneum een mooie tijd: “Yes, supergezellig, haha! En gelukkig gaat het ook goed.” Ze is nog maar net halverwege, maar een keuze voor de toekomst begint toch al een beetje te lonken: “Ik denk dat ik voor het C&M-profiel ga, want ik vind het ontzettend leuk om creatief bezig te zijn. Interieurdesign of toneel, van dat soort dingen krijg ik echt veel energie!” Ook na school uit zich dat vaak: “Voor leren heb ik nooit zoveel tijd nodig, liever lekker bezig zijn met muziek of iets creatiefs doen zoals kleding, muziek of een tekening maken, haha!” Dat Eva sinds kort op zangles zit, is dan ook een logisch gevolg: “Ik vind het ontzettend leuk en wilde toch iets anders muzikaals doen na mijn klarinetles. De zanglessen zijn leuk, maar ook pittig.” Voor wie denkt dat Eva de Top 40 doorneemt met haar lerares, die heeft het helaas mis: “Momenteel focussen we ons vooral op klanken, en ik ben nog zoekende in mijn hoofdstem. Soms is-ie er wel, en soms nog niet. Er is in ieder geval nog werk aan de winkel, haha.” Als de stembanden uitgezongen zijn, houdt Eva er niet van om stil te zitten: “Sinds anderhalf jaar speel ik ook volleybal. Een dure, maar leuke hobby. Ik heb nog geen vaste positie, maar ik heb er heel veel plezier in!” En dat is natuurlijk ook ontzettend belangrijk. Of Eva een bucketlist heeft? “Afstuderen op het Sophianum natuurlijk! Maar als ik dan echt iets mag noemen, dan zou een reis naar Amerika toch wel echt een droom zijn.” Dromen voor haar eigen woonplaats? “Die zijn er ook! Het Julianaplein zou wel een kwaliteitsimpuls kunnen gebruiken. Tegenwoordig staan er zoveel zaken leeg, dat is ontzettend zonde. Niet dat we nog een extra kapperszaak nodig hebben, die zijn er al genoeg. Maar een paar leuke restaurantjes erbij zou mooi zijn voor Vaals en voor de mensen die naar Vaals komen.” Genoeg ideeën vanuit Eva voor de aankomende verkiezingen – verkiezingen die over haar toekomst gaan, maar waar ze zelf helaas nog geen stem in mag uitbrengen. Toch klinkt ze niet gefrustreerd, eerder nieuwsgierig. Want hoewel haar stem nog even op zich laat wachten, weet ze precies waar ze voor zou kiezen. En misschien is dat nog wel de mooiste boodschap van deze week: dat politieke interesse niet afhangt van leeftijd, maar van betrokkenheid. En die zit bij Eva wel goed, alleen jammer dat we dat soort verhalen zelden op Facebook voorbij zien komen.

- Advertentie -
Vorig artikelAllerzielen-viering op zondag 2 november: Mechelse begraafplaats tiptop in orde

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in