“Het zijn gekke tijden.” Een zin die we de laatste tijd veelvuldig voorbij horen en zien komen. Wie had dat ooit gedacht tijdens de laatste mistige oudejaarsavond: 2020 zou een feestje worden. Dat veranderde snel, na de bosbranden in Australië, drong – via Loon op Zand – op 27 februari het coronavirus ook ons land binnen. Het startschot van een maatschappelijke verandering, die later ook eindexamenleerlingen bleek te bereiken. Eindexamenleerlingen, dat blijven ze. Want ook zonder eindexamens zullen deze leerlingen op basis van vergelijkbare toetsen hun diploma behalen.
Janne (16) de Reus uit Gulpen kan daar wel over meepraten. De getroffen maatregelen voor het coronavirus kan ze goed begrijpen, al vindt ze deze absoluut verschrikkelijk: “Ik merk dat ik toch nog enorm moet wennen aan de 1,5 meter cultuur. Ik hockey normaal gesproken vier keer per week en bij het sporten kun je nu ook geen wedstrijden meer spelen. Super jammer! Zelfs bij de trainingen moet je erg veel rekening houden met de maatregelen, wat toch wel lastig blijkt te zijn.” En dat zal de komende tijd nog wel even zo blijven. Janne wil namelijk na het behalen van haar Havodiploma de overstap maken naar het VWO op het Sophianum. De school is zich aan het voorbereiden op een hereniging met haar medeleerlingen op 2 juni. Voor Janne zal deze nieuwe realiteit (‘handen desinfecteren bij binnenkomst, gevolgd door één wandelroute naar het ‘dag lokaal’ met wisselende leraren in plaats van wisselende leerlingen’) nog even duren. Ze weet vrijwel zeker dat ze geslaagd is, dus gaat er nu volop genoten worden van haar welverdiende zomervakantie. Voor het zover was moesten er natuurlijk wel nog wat SE’s (schoolexamens) én PTA-toetsen worden afgerond. Uitdrukkingen waar menig middelbare schoolstudent spontaan rillingen van krijgt. Uitzonderlijke kippenvelmomenten, die veel ex-eindexamenleerlingen zich wellicht nog uit de vroegere ‘Timpaan’ of een of andere sportzaal kunnen herinneren, werden door Janne in haar eigen woon- en slaapkamer beleefd. Of dat een voordeel was? “Nee, absoluut niet. Ik heb al mijn SE’s thuis afgerond en dat was in het begin best even wennen. Ik zat nog niet echt in de toets instelling, dus kwam ik bijvoorbeeld bij het eerste SE heel erg in de knoop met de tijd. Ik was alles in alle rust aan het maken en toen opeens moest er natuurlijk heel erg gehaast worden. Uiteindelijk is het gelukkig wel allemaal goed gekomen. Toch had ik de toetsen liever op school willen maken. Onbewust ben je dan toch heel geconcentreerd, wat thuis toch wel erg lastig bleek, mede omdat ik enorm snel afgeleid werd.” Échte grote druk was er echter nooit voor Janne. Gedurende het schooljaar stond ze er goed voor, dus slagen zat er al een tijd dik in. Nu ze haar diploma heeft veiliggesteld, ziet ze thans wellicht nog positieve kanten aan het coronavirus? “Ik denk dat mensen er niet bij stil hebben gestaan dat menselijk contact een erg groot deel van onze samenleving is, en dat we er toch erg afhankelijk van zijn. Mensen beginnen nu pas in te zien dat het best wel eenzaam voelt in tijden van een soort ‘lockdown’, waardoor je bekenden om je heen enorm gaat missen.” Laten we dat als boodschap voor de toekomst gebruiken. Wat Janne in de toekomst gaat doen? “Ik heb – werkelijk waar – geen idee, maar dat vind ik wel een fijn idee. Ik zou helemaal niet willen weten hoe mijn leven er over vijf jaar uitziet. Ik kijk uit naar wat het me allemaal gaat brengen, en laat het allemaal op me afkomen. In ieder geval zal ik geen leraren missen, want die zie ik na de zomervakantie toch weer!”
