“Hiele oude muziek” – Chris Wouters aan het woord

Het jaar van geduld zit er dan eindelijk bijna op. Een jaar waarin alles wat niet anders leek te gaan, totaal anders ging. Een jaar waarin we onszelf, maar voor-al elkaar echt hebben leren kennen. Het jaar waarin we geschiedenis schreven, al zal het nooit de beste bladzijde worden om terug te vertellen. Het jaar waarin jongeren in plaats van op kamers, het liefste uit kamers gingen. Het jaar van de vliegtuigstilte, par-keerplaatsterrassen, coronakapsels, zoomsessies, streetviewvakanties, lentekriebels in oktober en kerststalletjes met maar één Wijze uit het Oosten op bezoek. Het was een jaar om nooit te vergeten. Al kunnen we dat misschien wel beter zo snel mogelijk doen. Chris Wouters (19) uit Reijmerstok sluit zich daar graag bij aan. Het activiteitenhart van de verenigingsman uit Reijmerstok huilt. Een jaar zonder hoogtepunten, dat is de eerste gedachte die zijn gevoel het beste weerspiegelt: “Als ik terugkijk op dit jaar, dan voelt het ontzettend dubbel. Het op zich al vermoeiende jaar werd nog triester bij het overlijden van onze pastoor René Graat. Dat hakte er bij mij, maar ook de gehele gemeenschap, enorm in. Ook het wegvallen van mijn grote studie uitwisseling in Frankrijk liet het jaar enorm tegenvallen.” Toch is Chris niet iemand die dan bij de pakken neer gaat zitten: “Ik denk maar altijd zo, er zijn genoeg mensen die in de zorg werken of een eigen (horeca)bedrijf hebben. Als je zo gaat redeneren, dan ben ik wel de laatste die je hoort klagen.” Het was natuurlijk voor iedereen een moeilijk jaar. Maar zelfs in al die duisternis ontstonden op sommige gebieden toch nog kleine lichtpuntjes. Daar kan Chris zich ook in vinden: “Ik denk dat dit jaar ook mooi heeft laten zien dat er op bepaalde momenten toch toenadering tot elkaar werd gezocht. Dat klinkt natuurlijk raar, als je afstand moet houden, maar het omkijken naar elkaar is wel iets geworden waar we nu veel bewuster mee omgaan. Ook denk ik dat veel jongeren, maar ook oude- ren, zich nu goed realiseren hoeveel vrijheid we eigen- lijk hebben.” En dat is iets wat ze zeker na deze pandemie goed in hun achterhoofd moeten houden. Hoewel het jaar bijna voorbij is, heeft Chris toch nog een hoogtepunt op de agenda staan. Hij is namelijk actief bezig met zijn muzikale hobby: het bespelen van kerkorgels in het Heuvelland. En dat tijdens drie tot vier missen per weekend onder zijn instrumenta-le verantwoordelijkheid. Chris Wouters is vaak te ho- ren in de kerken van Reijmerstok, Gulpen, Oud Valkenburg en Klooster Wittem. Het mag dan ook geen verwondering wekken dat deze “hiele oude muziek” zeker tot zijn favoriete categorie behoort. Maar hij loopt ook niet weg voor een goede Top-40 of jazz hit. Muziek is voor Chris echt een primaire levensbehoefte, net als het lezen van een (goed) boek of het wandelen door het Heuvelland. In de resterende vrije tijd is hij actief als Burgerfractielid bij het CDA in Gulpen-Wittem: “Of dat een hobby is? Dat weet ik niet, maar ik ben er wel met veel plezier en enthousiasme mee bezig en dat is voor mij het allerbelangrijkste.” Naast al dat fijne tijdverdrijf maakt Chris ook de nodige tijd vrij voor zijn bachelor: ‘European Studies’. “Een studie waarbij ik eigenlijk alle aspecten van Europa bestudeer, van rechten tot economie en dat in het Engels, Duits, Frans en Spaans.” Na deze bachelor zou hij graag beginnen aan rechtsgeleerdheid, en met dit totaalpakket hoopt hij zijn kansen voor een internationale, wellicht op Brussel gerichte baan, te vergroten. Een enorme uitdaging, waar hij helemaal klaar voor is. Maar nu eerst even heerlijk afschakelen tijdens de kerstvakantie: “Ondanks de harde lockdown gaat dat ontzettend goed lukken met een lekker stuk rijstevlaai, afgewisseld met een ‘Gulpener Château Neubourg’.” Fijne feestdagen, maak er met inachtneming van de maatregelen iets onvergetelijks van, en tot volgend jaar!

- Advertentie -