Na een welverdiende, lange, maar aparte zomervakantie mochten de meeste basisschoolleerlingen de overstap maken naar de middelbare school. De een voelt zich nog helemaal thuis op de speelplaats, de ander vindt het langzaam ook wel genoeg geweest. Toe aan een volgende stap, een nieuwe uitdaging. Waar de overstap normaal al spannend genoeg is, kwam daar dit jaar door de coronamaatregelen nog een schepje bovenop. Stressvolle momenten voor de kersverse brugmuggen dus. Als we naar de eerste ervaringen van Lorenzo Vluggen (12) uit Gulpen vragen, valt dat wel mee.
De eerste dagen stonden in het teken van een introductie. Iets waar normaal veel over gepraat wordt door de schoolverlaters van het afgelopen jaar. “We wisten dus dat we een aantal dingen niet konden gaan doen, maar de introductie was toch superleuk. Ondanks de beperkingen kon je zien dat de school zich veel moeite had gedaan om er een leuke tijd van te maken. Zo hebben we na het kennismaken met de klasgenoten een fotochallenge in Gulpen gedaan en een speurtocht door Valkenburg gelopen.” Zo konden er op een creatieve manier toch vriendschappen voor het leven gesmeed worden, en dat doe je, op de middelbare school. Iets wat voor Lorenzo trouwens geen enkel probleem is. Na een succesvolle introductie konden de eerste echte lessen gevolgd worden. Veel “chiller” dan op de basisschool, vooral als je af en toe nog een lesje uitval ertussendoor hebt, volgens Lorenzo. Behalve als het Dvpr (Dienstverlening en producten) is, want dat is toch wel vanaf de eerste les het favoriete vak van Lorenzo: “Dat is een vak waar je eigenlijk alleen maar leuke dingen doet. Van koken tot met gereedschap en computers werken. Ik vind het super sjiek!”
En ja, als er een favoriet is, dan is er meestal ook wel een vak dat minder in de smaak valt: “DUITS laat Lorenzo met klemtoon weten. Met carnaval kunnen we ons er prima mee amuseren. Zolang het bij zingen blijft, is het geen enkel probleem voor mij. Maar als het tussen vier muren op papier moet komen te staan, dan wordt het een drama. Niet dat het aan mevrouw Bold ligt, die is superaardig. Maar het vak vind ik gewoon heel stom.” En zo zal iedereen wel een vak hebben waar ze met meer of minder liefde naar toe gaan. Naast Dvpr houdt Lorenzo ook van sporten. Of dat nu linksvoor bij SJO Krijtland is, of tijdens de gymlessen in de multifunctionele ruimte: altijd goed. Een andere hobby is toch wel carnaval vieren. Iets wat bij Lorenzo met de paplepel ingegoten is. Van prinsengarde tot en met het jeugdpresidentschap bij de Gaarekiekerkes, hij was van de partij en zal ook zeker in de toekomst van de partij zijn. Net als zijn broer Delano. Die ondertussen ook al een aantal jaar op het Sophianum rondloopt. Of hij dat vervelend vindt? “Zeker niet! Een persoonlijke bodyguard is nooit verkeerd, hè?!” laat hij met een knipoog weten. Als het aan Lorenzo ligt, zien we hem over een aantal jaar terug bij de politie, want dat is zijn uiteindelijke doel. Al met al is hij ontzettend blij dat hij nu op de “grote” school zit: “Je hebt veel meer vrijheid, af en toe wat uitval en je leert heel veel mensen kennen. Voor mij had het brugklasjaar veel eerder mogen beginnen!”
