Na een historische maar vooral hectische tweede schoolperiode kunnen nu écht bijna alle jongeren gaan afschakelen: de zomervakanties zijn begonnen. Hoofd leegmaken dus? Bijna dan… want niet iedereen kan rustig op de bank gaan genieten of achteroverleunen in de opblaasjacuzzi van pap en mam. Het is onrustig in het Heuvelland, met een gedeeld epicentrum in Maastricht en Kerkrade. Bij veel mensen zal er direct een geel/zwart of rood/wit lampje gaan branden. Is ‘043’ geel/zwart of rood/wit?
Verschillende supportersverenigingen van de welbekende voetbalclubs trekken de laatste weken alle charmes uit de kast. Er wordt flink gepromoot in het zogenaamde “vijandelijke gebied”. “Sjengen in Vaals en Koempels in Maastricht”, zo luiden de kreten. Niks bijzonders zou men zeggen, al zien de meeste supporters hen als mieren in de keukenlade. Ze horen er niet. Het beloven mooie derby’s te worden over enkele maanden. Hoe de eindverdeling ook zal worden, één ding is zeker volgens Sem Sodermans (20): “Bóches is geel/zwart.” Dan hebben we natuurlijk ook wel met een voetbalfan in hart en nieren te maken: “Van kleins af aan ben ik al sportief in de weer, voetballen is mijn passie, en dit doe ik dan ook al vanaf mijn 6de. En altijd al bij dezelfde club, namelijk WDZ op Bocholtzerheide. Vorig jaar ben ik overgegaan naar de senioren. Dit was wel even wennen, het spel is toch anders dan bij de jeugd. Met name het fysieke aspect was voor mij een uitdaging. Maar het seizoen verliep voor het team erg goed, en we zijn dan ook gepromoveerd naar de 3de klasse.” Een écht kampioenschap bleef door de coronasituatie helaas uit, maar gelukkig is hij wel – na aanvraag bij de KNVB – gepromoveerd met zijn team. Persoonlijk was het voor Sem een minder jaar op sportief gebied. Een zware knieblessure hield hem tot juni aan de zijlijn. Geluk bij een ongeluk was dat er door de coronacrisis niet veel wedstrijden gemist hoefden te worden. Afgelopen week werd het harde wachten beloond: Hij kon na al het blessureleed zijn geel/zwarte club helpen als oefentegenstander. “Een toffe ervaring om dan nu tegen een profclub als Roda JC aan te kunnen treden. Ik heb al heel wat wedstrijden van Roda gezien, maar het was toch een beetje gek om opeens tegenover elkaar te staan. De wedstrijd zelf ging eigenlijk vrij goed. We hielden goed stand tegen de profs, en in de eerste helft stond het nog maar 1-3 ten gunste van Roda JC. In de 2de helft kostte het conditietekort ons toch nog enkele doelpunten. Waardoor de eindstand 1-7 werd. Het was een goed resultaat voor ons team, en de intentie waarmee we voetbalden was dan ook erg goed. Al met al kunnen we zeker tevreden terugkijken.” Ook naar de derde helft, trouwens: Naast voetballen houdt Sem er ook nog van om te snowboarden: “We gaan elk jaar met een groep uit Bocholtz op wintersport in Oostenrijk. Daar worden redelijk wat kilometers geskied, maar ook flink wat pilsjes gedronken.” De derde helft mag natuurlijk ook nooit vergeten worden.Waar we hem echt wakker voor kunnen maken? “Italiaans is altijd al mijn favoriet geweest. Dat klinkt misschien heel saai, maar voor een lekkere pasta kun je me ‘s nachts wekken. Ook pizza’s vind ik niet verkeerd en de Italiaanse voor- en nagerechten zijn ook altijd heerlijk.” Naast al dat genieten heeft de 20-jarige inwoner van Bocholtz ook een erge serieuze kant: “Ik volg nu de opleiding ICT & Media design op Fontys Hogeschool in Eindhoven. Nu ga ik door naar het 2de jaar, ik heb ook mijn propedeuse gehaald. Ik ben superblij met mijn keuze en ik heb echt mijn plek gevonden.” Extra mooi dat pap in dezelfde branche actief is. Samen optrekken dan maar? “Mijn vader werkt in de ICT-branche in een bedrijf in Aken. Ik zou hem in dit werk misschien wel willen opvolgen, maar het lijkt me niet verkeerd om zelf een team te vinden waarin ik wellicht zou kunnen passen… “ Laatstgenoemde is dan ook erg belangrijk. De niet beïnvloedbaarheid siert Sem, en wellicht is dat ook een passend advies voor andere mensen in het Heuvelland: “Zelf kiezen, zelf ervaren en zelf accepteren!”