Het is weer zo ver. Op vrijdag 3 mei houdt RKMVC, de voetbalexponent van kerkdorp Mechelen, de jaarlijkse jubilarissendag in de kantine op het sportcomplex aan de Spetsesweide. Van 19.00 – 20.00 uur is dan de interne huldiging, waarna van 20.00 – 21.00 uur iedereen welkom is om de jubilarissen te feliciteren en aan te sluiten bij de daarop volgende gezellige clubavond. De jaarlijkse jubilarissendag is een uit pure noodzaak geboren fenomeen, dat zijn oorsprong vindt in het feit dat de ledenlijst van de club een groot contingent hondstrouwe leden herbergt, dat vaak al vele jaren geleden de voetbalschoenen heeft opgeborgen of zelfs nooit gedragen heeft. Desalniettemin bleven die leden trouw contributie betalen om toch maar niet de band met de gezellige familieclub te hoeven verbreken, ook al waren ze vaak naar allerlei windrichtingen Mechelen uitgevlogen. Daardoor krijgt de jubilarissendag ook altijd een reünie-karakter.
Negen jubilarissen
Dit jaar bereiken liefst negen leden weer een clubmijlpaal. Marcel Thijssen, Jack Snackers en Manfred Rouschop mogen prat gaan op een gouden RKMVC-status. Maurice Cransveld, Patrick Haartmans en Roger Nix hebben al 40 jaren op de clubteller staan en het trio Hein Nievelstein, Sander Pleijers en Alexander van Aerssen prijkt reeds 25 jaar onafgebroken op de ledenlijst. “Als je eenmaal de groen-witte clubkleuren van RKMVC gedragen hebt, nestelt dat warme clubgevoel zich in je hart en ben je er levenslang aan verslingerd”, brengt Marcel Thijssen zijn clubbetrokkenheid naar buiten. Hij is binnen RKMVC eigenlijk een laatbloeier die zich met name in de lagere seniorenteams en bij de veteranen ontpopte als een onvermoeibare werker die stofzuigend op het middenveld heel wat vuil werk opknapte en menig tegenstander tot wanhoop dreef. Zijn ‘gouden’ metgezellen Manfred Rouschop en Jack Snackers fleuren nu nog zichtbaar op als ze verhalen over hun succesvolle jeugdvoetbaltijd, waarin ze vooral in de A-jeugd voor de concurrentie ongenaakbaar bleken en hun enige kampioenstitel in hun carrière wisten binnen te halen. Jack Snackers boekte wel nog in een andere functie succes, toen hij met Ruud Prumpeler als leidersduo het reserveteam van RKMVC naar de titel loodste.
Laatste der Mohikanen
Bij de robijnen jubilarissen is alleen Maurice Cransveld nog als voetballer actief in de 35+-categorie. De laatste der Mohikanen. Als huidig voorzitter en vader van drie voetballende zoontjes, heeft hij verder zijn handen meer dan vol binnen RKMVC. Komt hij nog wel aan nachtrust toe, nu ook het eerste elftal nog uit de 4e klasse KNVB gedegradeerd is? “Dat lukt nog wel, hoor. Pieken en dalen horen nu eenmaal bij het beoefenen van de sport. We kwamen dit seizoen gewoon kwaliteit tekort. Met de nieuwe jonge trainer Keano van den Bogaart en mogelijk enkele aanwinsten, proberen we de weg omhoog weer te vinden”, relativeert hij. Zo pogend het optimisme levend te houden. Zijn collega-jubilarissen Patrick Haartmans en Roger Nix voetbalden samen in het reserveteam, waren sfeermakers ná de wedstrijden, maar verkozen daarna de luwte.
Nestor Hein Nievelstein
Als nestor van het hele jubilarissengezelschap fungeert ‘zilveren’ oud-voorzitter Hein Nievelstein. Hij trok nooit de ‘kicksen’ voor RKMVC aan, maar was als echt verenigingsmens nauw betrokken bij het wel en wee van RKMVC, zeker in de periode dat hij 13 jaar lang de voorzittershamer hanteerde en zoon Christian nog voor het vlaggenschip uitkwam. Als pensionado is de Amerika-minded ex-voorzitter nu vaak in zijn tweede woonhuis in de buurt van Miami aan te treffen. Voor deze speciale gelegenheid zorgt hij er echter voor weer in Mechelen te bivakkeren. De galerij van jubilarissen wordt afgesloten met het duo Alexander van Aerssen en Sander Pleijers. Beiden schopten het tot het eerste elftal. Alexander van Aerssen, die eigenlijk bijna 50 jaren lid is, maar als actieve voetballer twee jaren elders actief was, droeg zijn steentje in 1991 bij aan het realiseren van het onbetwist meest sportieve RKMVC-hoogtepunt uit de clubhistorie. “Met alleen maar jongens uit Mechelen, kwamen we in 3e klasse KNVB terecht en de euforie die toen in het dorp ontstond, zal ik niet licht vergeten”, geniet hij zichtbaar nog steeds na van dat huzarenstukje. Collega Sander Pleijers beleefde dit seizoen met zijn team heel wat bitterder tijden, door constant de rode lantaarn te moeten torsen met de onvermijdelijke degradatie als gevolg.
