Wereldvrede – Myrthe Ortmans aan het woord!

Het was deze week eindelijk eens een week met voorzichtig goed nieuws. Na maanden van onafgebroken geweld, raketaanvallen en wanhopige beelden op het journaal ging het bestand tussen Israël en Gaza in. Eindelijk ademruimte, eindelijk stilte. De eerste gijzelaars keerden terug naar hun families, omhelzingen die we eigenlijk allemaal even nodig hadden. Aan de andere kant kwamen ook Palestijnse gevangenen vrij, jonge mannen en vrouwen die vaak jarenlang vastzaten, sommigen nog nauwelijks volwassen toen ze werden opgepakt. Een paar dagen van menselijkheid, midden in een conflict dat zelden iets menselijks lijkt te kennen. Toch blijft het Midden-Oosten een slangenkuil, een plek waar hoop en wantrouwen hand in hand gaan. Na jaren van wegkijken door het Westen is het nu vooral de vraag of er iets blijvends kan ontstaan: een begin van stabiele vrede in plaats van een adempauze voordat het geweld weer oplaait. Verder naar het noorden woedt ondertussen een ander soort strijd. In Oekraïne en Rusland vliegen de drones nog altijd over en weer, elke dag weer. Olievoorraden, gasopslagplaatsen en energiecentrales: alles wordt doelwit. Geen rust, geen verzoening, alleen een voortdurende strijd om controle en macht. De vrede lijkt daar nog net zo ver weg als twee jaar geleden. “Vreselijk,” is de eerste gedachtegang als we Myrthe Ortmans (19) uit Klimmen spreken. Dat er aan de rand van Europa maar geen verbetering lijkt te komen, baart haar wel een beetje zorgen: “Je ziet dagelijks veel berichtgeving in het nieuws over deze twee landen. Het lijkt altijd wat dichterbij te komen en een cruciale fout kan alles zomaar op scherp zetten. Dan zitten we in een Derde Wereldoorlog voordat we met de ogen geknipperd hebben.” Begrijpelijke zorgen, en hopelijk kan de door zichzelf en Netanyahu verkiesbaar gestelde president voor de Nobelprijs voor de Vrede ook daar eens met zijn hersenspinsels wat gaan regelen. Erg lang met deze kwestie in de maag zitten kan Myrthe ook niet, nu ze haar studie hbo-verpleegkunde aan de Zuyd Hogeschool is begonnen, blijft daar maar weinig tijd voor over. Of ze altijd al deze studie wilde doen? “Absoluut niet, haha. Ik ben echt een sportliefhebber, dus ik was gestart met de studie Sportkunde in Eindhoven. Hier heb ik de propedeuse gehaald en daardoor mocht ik doorstromen naar Verpleegkunde. Hoewel mijn hart nog altijd sport ademt, zag ik bij Sportkunde wel dat er bij Verpleegkunde veel meer opties waren dan bij mijn eerste keuze. Van Verpleegkunde naar de Sport kan altijd, maar van Sport naar Verpleegkunde, dat wordt erg lastig. Daarom is de keuze op de studie Verpleegkunde gevallen.” Bij alleen studeren blijft het echter niet, ook naast de studie draagt ze haar steentje bij aan de samenleving: “Ik werk met veel plezier bij Hoeve Overhuizen, een verzorgingshuis in Bocholtz.” Hoe dat bevalt? “Supergoed! Ik vind de band die ik met de mensen opbouw ontzettend leuk en daarnaast heb ik ook ontzettend leuke collega’s. Daarom is hier na mijn studie volledig aan de slag gaan zeker een optie. Daarnaast merk ik dat ik kinderen en de afdeling neonatologie ook heel erg leuk vind, dus die optie houd ik ook open, haha!” Naast een leuke baan en studie moet er af en toe ook voor beweging worden gezorgd. Die vrijetijdsbesteding vindt Myrthe op het voetbalveld: “Ik ben sinds mijn vijfde levensjaar actief bij sportclub WDZ in Bocholtz. Tot JO17 heb ik bij de jongens gevoetbald en sinds kort neem ik deel in het dameselftal op de positie rechtsmidden.” Bij alleen sporten blijft het niet: “Ik vind het ook ontzettend leuk om te coachen, dit doe ik sinds drie jaar ook nog daarnaast bij het elftal JO11. Iets wat me heel veel plezier geeft!” Sporten is voor velen een hobby, voor Myrthe is het echter een passie. Naast het trainen van de allerkleinsten is ze ook regelmatig actief om een wedstrijd te fluiten en heeft ze sinds kort ook haar trainersdiploma VC1 behaald: “Ik doe het nu met iemand samen, naast mijn werk en studie, maar als de situatie het toelaat zou ik een trainersjob bij Roda JC Kerkrade ook ontzettend leuk vinden!” Al moet daar wel nog een tweede trainerscursus bijkomen, maar dat Myrthe gebrand is om die te halen, dat staat buiten kijf. Of er nog andere leuke dingen op de planning staan? “Ontelbare wedstrijden van de Trots uit het Zuiden, Roda JC Kerkrade. Dus als er een mooi resultaat met de winterstop gehaald kan worden, zou dat ontzettend mooi zijn. Daarnaast is het nog minder dan tien weken tot de kerst.” Een periode die Myrthe ontzettend gezellig vindt, zolang een witte kerst de voetbalvelden maar niet onbespeelbaar maakt. Historisch gezien zal dat dus wel meevallen. Maar één keer een witte kerst, dat valt vast en zeker nog wel te overleven: “Zeker weten, haha!” En laten we hopen dat er tegen die tijd aan de oostkant van Europa ook iets meer te vieren is.

- Advertentie -