‘Een paradijs om te wonen’ – Julie Mostard aan het woord

Groene energie, minder vlees, waterstof, windmolens, zonnepanelen, extra bomen, minder hard rijden, isoleerfeesten en elektrisch rijden. Waar je ook kijkt, leest of naartoe gaat. Je wordt altijd wel geconfronteerd met de stand van duurzaamheid voor een beter milieu in de toekomst. Bossen, bomen en planten. We houden er allemaal van, maar we zien ze uiteindelijk steeds minder vaak. Zonde, want het regent subsidies en aanbevelingsprojecten voor alles wat ook maar een fractie met duurzaamheid te maken heeft. Voor echte verandering moet er iets anders komen. Iets wat mensen leuk vinden, en echt aanzet tot actie. Een lentebon, met tegoed voor een tuincentra in de buurt, dát zou een investering met waarde zijn. En tevens ook nog goed voor de lokale ondernemers. Julie Mostard (17) uit Termaar is het hier helemaal mee eens: “Ik denk echt dat het een opzet is die goed in de smaak zou vallen. Zelf hou ik wel van bomen en planten, dus mijn ouders en ik zouden zo’n tegoedbon heel goed kunnen gebruiken!” Julie woont in Termaar, naar haar zeggen ‘een paradijs om te wonen’: “Om even in de groene vibe te blijven, is Termaar wel echt een perfect plekje om te wonen. Alles lekker dichtbij maar ook genoeg rust en natuur om te genieten of te wandelen. Ik vind het er heel fijn om te wonen!” Zeker in een periode waar een bezoekje aan de grote steden het liefst wordt afgeraden vermaakt Julie zich in haar woonplaats prima. Langzaam komt er ook steeds meer begrip voor het virus: “Opeens stopt alles van de een op de andere dag, ik vond de maatregelen veel te overdreven en alles leek een ramp te zijn. Toch moet ik nu zeggen dat ik het steeds meer begrijp. Het is niet zomaar een griepje, het wordt steeds duidelijker dat het echt een heel verschrikkelijk virus is. Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd dit ook wel beginnen te beseffen, nu. Als we ons niet aanpassen, dan zullen we in deze flow blijven hangen, en dat wil natuurlijk niemand!” Toch denkt ze ook dat het ergens nog positief opgevat kan worden: “Het klinkt heel dubbel: we zitten in een verschrikkelijke tijd, maar toch denk ik dat deze ook heel veel kansen biedt. Als we slim zijn, dan kunnen we bijna niet nóg een keer zo onvoorbereid zijn als nu. En ik denk dat onze kwetsbaarheid sommige mensen ook wel aan het denken heeft gezet. Mij in ieder geval wel.” Al is ze absoluut geen fan van corona, ergens is het toch wel interessant. Nu zit Julie nog in VWO5, maar later hoopt ze zelf tussen de mannen en vrouwen aan het front te staan. De studie Geneeskunde in Maastricht is namelijk echt een droom. Eentje die door haar hoofd speelt tijdens het “hobbyen” bij de PLUS Supermarkt in Margraten. “Ja, dat is voor mij echt een hobby. Het klinkt misschien een beetje gek, maar heel veel van mijn vrienden werken daar ook, dus ik ga er altijd met veel plezier heen. Natuurlijk ben ik ook graag in de sportschool en bij mijn paarden. Maar de PLUS is voor mij echt een van de hobby’s.” Hobby of niet, dromen blijft ze toch. En dan vooral over een toekomst zonder corona. En een Nederland met Mark Rutte aan het roer. “Ik hoor af en toe Kamerleden die vinden dat Nederland uit de EU moet, daar kan ik echt niet inkomen. Al die samenwerkingsverbanden en onze positie als kikkerlandje, dat alles hoeft voor mij nooit opgegeven te worden. Een Nederland zonder Rutte? Dat kan ik mij niet eens meer herinneren.” De ultie- me after corona droom? “Ja, er kan dan zoveel weer! Maar twee dingen die er bij mij echt uitschieten: dat is toch echt het lekker feesten, en het ‘gewoon’ weer opa en oma kunnen bezoeken. Want al die dingetjes die zo normaal leken, die mis je pas het meeste als ze even niet meer kunnen.”