Een groepswinst op het Europees Kampioenschap, een uitgebreide lijst aan versoepelingen en Caribisch weer in Nederland maakte het geen vervelende week voor de meeste Heuvellandse jongeren. Negentig minuten lang vastgeketend aan de tv zitten, dat is normaal prima te doen. Maar met de aanhoudend warme temperaturen van de afgelopen weken was dat nog wel een prestatie op zich. Genoten? Dat is er zeker, ook door Yannick Bos (17) uit Gulpen.
Als je voetbalt vanaf een leeftijd van 3,5 tot en met je 16e, dan weet je letterlijk hoe het balletje kan rollen af en toe. Een Europees Kampioenschap als dit wordt dan ook sterk in de gaten gehouden, al schat Yannick de kansen voor onze leeuwen niet al te groot in: “Ik ben bang dat als we tegen een land als Portugal, Duitsland of Frankrijk komen te spelen, dat het dan heel erg lastig gaat worden. Het zou mooi zijn als we het EK winnen, al denk ik dat dit niet heel realistisch is, op dit moment.” Ondanks de matige voorspellingen volgt Yannick toch met alle liefde de meeste wedstrijden van het toernooi. Als dit tenminste te combineren valt met het afronden van het voorlaatste schooljaar op het Atheneum. “Gelukkig weer in het echt, nu! Want met alle maatregelen en aanpassingen was dit voor mij wel het moeilijkste jaar tot nu toe. Ik ben echt blij dat ik weer fysiek aanwezig kan zijn.” Favoriete vak? Dan kiest Yannick zonder enige twijfel voor Lichamelijke Opvoeding: “Niet alleen gezond maar ook enorm gezellig. Dat miste ik dan ook wel tijdens de Coronatijd.” Stilzitten zat er ondanks het missen van zijn gymlessen absoluut niet in. Naast tennissen, mountainbiken en wielrennen blijft er ook nog tijd over voor ‘het echte werk’: fluiten. Een passie die hij met de paplepel ingegoten heeft gekregen van zijn vader en grootvader. Wat begon met het in de gaten houden van scheidsrechters werd al snel gevolgd door eens een wedstrijdje fluiten, met als gevolg: een nieuwe passie was geboren! Yannick verkoos het fluiten boven het voetballen: “Want op de zaterdag een voetbalwedstrijd spelen en daarna óók nog een wedstrijd fluiten… dat was me iets te veel van het goede.” Fluiten, dat kunnen de meesten wel. Maar écht fluiten, daar gaat wel wat tijd en moeite inzitten. Je hebt wel een flinke dosis aan motivatie nodig om echt te beginnen. Je moet natuurlijk op de hoogte zijn van alle spelregels. Daarna heb ik zelf een cursus en een opleiding moeten volgen om officieel te mogen fluiten. Daarnaast train ik een keer per week met mijn collega’s bij COVS De Mijnstreek (de scheidsrechtersvereniging) en ben ik alle resterende tijd vooral veel voor mijzelf aan het trainen.” Al die investeringen, dat doe je natuurlijk niet voor de lol. Al heeft Yannick er ook heel veel plezier in. “Tuurlijk zijn er doelen, school gaat voor, dus na mijn Atheneum wil ik iets in de richting van Sportkunde studeren. Want een grote blessure kan al roet in het eten gooien.” Mocht dat niet gebeuren, dan hoopt hij uiteindelijk met zijn fluit in het betaald voetbal aan de slag te kunnen. En misschien ooit een doorbraak te maken op internationaal niveau: “Dat is natuurlijk echt een jongensdroom! Een lastige, lange weg, maar ik heb het er absoluut voor over!” Dat het EK voor Yannick twee kanten kent, mag voor zich spreken. Het in de gaten houden van de 23ste man, dat is ook echt onderdeel van zijn passie, en zelfs nog een leermoment af en toe. En mocht het zo zijn dat het Nederlands elftal inderdaad niet de finale haalt? Dan hoop Yannick nog steeds op een Nederlandse finale, eentje met Björn Kuipers als scheids op het veld!
