“Het is natuurlijk wel supergoed dat ze zó ver gaan om van het roken een taboe te maken” – Lonneke Mares aan het woord

Roken, iets wat bijna 200 jaar lang als een van de meest normale dingen werd gezien is – eindelijk – op zijn Abmarsch. Een reclameprent of spot met een beroemdheid die roken promoot, of Humberto Tan met een sigaret aan tafel, dat is anno 2021 natuurlijk totaal ondenkbaar. Vroeger was het de doodnormaalste zaak van de wereld. Niet gek dat in de jaren ‘60 en ‘70 meer dan 90% van de mannen in Nederland verslaafd was aan roken. Het ergste was nog dat men dacht dat het gezond was. Dr. Lenze Meinsma, ook wel de rookdokter genoemd bewees echter het tegendeel, maar met een wappiestatus in de samenleving zette dat niet veel zoden aan de dijk. Tot 1971, het jaar van de doorbraak. Roken was eigenlijk supergevaarlijk, en Dr. Meinsma, die werd eindelijk gehoord. Vanaf dat moment ging het snel: in 1974 kwamen er antirookcampagnes, in 1990 mocht er niet meer in openbare gebouwen gerookt worden en in 2008 werd dat ook verboden in horecagelegenheden en sportkantines. En in steeds sneller tempo kwamen daar opeenstapelende maatregelen bij. Succesvol? Op zich wel, maar als het aan Nieuw-Zeeland ligt kan het veel beter. Daar wordt namelijk gewerkt aan een levenslang rookverbod voor kinderen die nu 14 jaar zijn. Doel: een rookvrije generatie, en het liefst al minder dan 5% in de samenleving binnen drie jaar. Lonneke Mares (20) uit Bocholtz mag dan wel geen 14 meer zijn, het nieuws over de drastische maatregel die in Nieuw-Zeeland genomen wordt komt toch wel even binnen: “Ik vind het toch wel dom, de manier waarop, zeker voor jongeren die nu 14 jaar zijn, maar mensen die het spul willen hebben, komen er toch wel aan.” Dat is echter niet het enige wat bij Lonneke hoog zit: “Het is natuurlijk wel supergoed dat ze zó ver gaan om van het roken een taboe te maken, maar hier in Nederland zou dat natuurlijk weer niet kunnen. Daar zijn we veel te eigenwijs voor. In no time zouden er weer mensen op barricades gaan staan omdat het een vrije keuze moet zijn.” Te druk wil ze zich er niet over maken, de week is al druk genoeg in de aanloop naar de feestdagen. Lonneke studeert de nieuwste PABO in Sittard, het opleidingstraject om juf of meester op de basisschool te worden. Of dat het uiteindelijke doel is? “Ja en nee, haha, het doel is om straks les te geven aan leerlingen op een middelbare school. Maar stiekem hoop ik dat ik ooit de kans krijg om op het basis- én het middelbaaronderwijs actief te zijn.” De werkzaamheden met de allerkleinsten vallen namelijk ook heel goed in de smaak. Een stap naar de PABO, moet je daarvoor geboren zijn? “Hoeft niet, denk ik… maar dat was bij mij wel het geval, haha. Een beetje cliché, maar ik vond het vroeger al superleuk om ‘juffrouwtje’ te spelen, dus voor mij was het vrij duidelijk. Ik heb nog even getwijfeld om een sportopleiding te gaan doen, maar uiteindelijk hielp mijn liefde voor kinderen toch mee om voor de PABO te gaan.” En dat bleek de juiste keuze te zijn, want het bevalt Lonneke uitstekend. Overigens staat ze zeker niet stil als ze even niet met school bezig hoeft te zijn. Met bakken, sporten en Formule 1 kijken vliegt de tijd letterlijk voorbij. Al leek alles wat met de Formule 1 thriller te maken had toch ontzettend lang te duren: “Ik volg het al jaren, nadat mijn vader me mee had genomen naar het circuit van Spa-Francorchamps, als klein kind heb ik niks meer gemist. Vaak was het eentonig, maar dit seizoen… man, geweldig! Als racefan is dit het ultieme geschenk!” En dan is opeens alles even klaar, de laatste dagen van het jaar kunnen geteld worden, en dan kan de balans opgemaakt worden. Wat was nou het mooiste van 2021 in de ogen van Lonneke? “Het leek natuurlijk een grijs jaar te worden, maar eigenlijk is dat maar een illusie. Ik ben ontzettend blij dat ik de toelatingstoetsen voor mijn studie heb gehaald, dat was echt het allermooiste moment van dit jaar. Maar eerlijk is eerlijk, het wereldkampioenschap van Max, dat voelt ook wel heel erg goed.” Een betere afsluiter kon dit jaar niet hebben.