“Mit die aansjtillere hub ich niks” – Sen Abels aan het woord

2020 blijft een jaar met veel verrassingen. Maar een van die verrassingen komen we – verrassend genoeg – ieder jaar veel eerder tegen. De strandballen zijn nog maar net de winkel uit en daar liggen ze al: PEPERNOTEN. Gelukkig is er geleerd van het tekort aan mondkapjes en zullen er voor iedereen genoeg pepernoten zijn in december. Maar om deze dan al vanaf eind augustus te gaan verkopen, vindt zelfs hoofddesinfectiepiet een beetje overdreven. En tevens ook smerig, want hoe vers zijn die ‘verse pepernoten’ dan nog wel in december? Hoewel de meeste mensen er in de eerste weken nog strak omheen lopen is er toch een enkeling die zo een zakje ‘alvast voor de zekerheid’ meeneemt. Waarschijnlijk deden ze dat ook met het toiletpapier in maart. Hoe dan ook, deze groep mensen moet toch enorm gechoqueerd zijn door de plotselinge tropische temperaturen van de afgelopen week, opeens zitten we weer midden in de zomer. En ja, als je zo een zakje koopt, dan zweef je toch al een beetje in de ‘december gedachte’. Sen Abels (20) uit Terlinden vond de temperaturen in ieder geval fantastisch. Sen heeft een goedlopende motor, “inge goeie diesel” als we hem om toelichting vragen. En ondanks het hoge toerental gedurende het hele jaar, loopt die motor in de zomer toch nog een tandje harder. Dat wordt begrijpelijker als we weten, dat Sen naast het helpen in de fietsenwinkel van “mienge pete nónk d’r Jeff”, ook graag in de velden staat. Geen voetbalvelden, want: “mit die aansjtillere hub ich niks” maar ECHTE velden. Heerlijk rondrijden met de tractor is volgens Sen hét beste kalmeringsmiddel wat bestaat. Ook al is het om de boeren uit zijn streek te helpen. Sen doet het met plezier. En als er dan nog vermogen over is, dan is hij ook nog een extra helpende hand bij enkele aannemers. Wat Sen in de toekomst wil gaan doen zal vast niemand verbazen: “Tja, het allerliefste zou ik boer willen worden. Maar los van dit gekke jaar leven we normaal gesproken ook in gekke tijden. Dus of dat allemaal realiseerbaar is weet ik niet. Tijden veranderen helaas. Een specialisatie in precisielandbouw moet mij meer kansen bieden in de toekomst.” Maar voor het zover is moet er ook nog flink (verder) gestudeerd worden. Dat doet Sen in Dronten (Flevoland), aan de Aeres hogeschool, waar hij de komende vier jaar nog zoet is met de opleiding tuin & akkerbouw. Een andere cultuur daar in Flevoland, maar zeker niet verkeerd. Hopelijk heeft hij volgend jaar een knallende zomer na een jaar werken en leren, want die van dit jaar heeft hij allang met een negatief saldo afgesloten. Dat we Kermis Terlinden dit jaar niet konden organiseren in ons dorp, was al een enorme teleurstelling. Maar dat Zwarte Cross daarnaast ook nog niet doorging kwam binnen als een mokerslag. Het is begrijpelijk, maar het blijft toch moeilijk allemaal. Ik merk ook wel om mij heen dat iedereen er een beetje moe van wordt, en dat moeten we net niet hebben. Ondanks de onzekerheid hopen we allemaal dat dat nieuwe normaal niet te normaal wordt straks, want die mooie feesten missen we toch het meeste allemaal.” En als hij dan een zekerheidje mag wensen voor in zijn schoen op 5 december?: “Dan wordt het toch een goede koude Neubourg, dan kunnen we het meeste van deze zomer weer snel vergeten.”