Op zaterdag 16 november viert Harmonie St. Cecilia Mechelen het feest van haar patroonheilige Sint Cecilia. Begonnen wordt die dag om 17.00 uur met een mis in de parochiekerk. Daarna gaat de hele Harmoniefamilie naar Café de Paardestal, waar het Ceciliafeest gaat plaatsvinden. Rond 18.30 uur begint de interne huldiging van vijf zeer verdienstelijke jubilarissen en aansluitend is er voor iedereen van 20.00 tot 21.00 uur gelegenheid om de jubilarissen te feliciteren. Hierna gaat men samen genieten van een gezellige avond!
Bij Harmonie St. Cecilia Mechelen draait het niet alleen om de muziek, maar vooral om de mensen die de vereniging door de jaren heen hebben gevormd. Dit jaar viert het korps enkele bijzondere jubilea, waarbij vijf trouwe leden dankbaar in het zonnetje zet. Compleet met hun muzikale verhalen, persoonlijke anekdotes en ervaringen.
De jubilarissen zijn:
Joop Bessems – 70 jaar lid – muzikale herinneringen
Al 70 jaar is Joop Bessems een vaste waarde binnen de Harmonie. Geboren in Mechelen, begon hij op de klarinet, maar in 1960 maakte hij de overstap naar de saxofoon. Het verhaal van Joop begon boven het proeflokaal van de Boerenleenbank, waar de harmonie destijds repeteerde, en groeide uit tot een rijk muzikale carrière. Een opmerkelijk detail: toen bakker Etienne Hochs het brood bij Joop thuis kwam brengen, zag hij Joop’s instrument liggen. Hochs, zelf soloklarinettist toentertijd, had al snel door dat de klarinet een heel oud beestje was. Hij begreep niet dat d’r jong daar iets aan toon uitkreeg. Joop herinnert zich met een warm hart de veranderingen binnen de harmonie, zoals de introductie van vrouwen in de vereniging na het Concilie van Rome in de jaren ’50. “Een van de leukste veranderingen,” lacht Joop, “vrouwen erbij! Zo heeft Joop ook zijn vrouw Elly bij de harmonie leren kennen. Hij merkt ook op dat vroeger bijna alle harmonieleden familie van elkaar waren, tegenwoordig is de mix veel diverser.”
Joop heeft veel meegemaakt, van concoursen tot optredens tijdens carnavalszittingen in Mechelen en Wahlwiller, waar hij samen met Funs Kikken de sfeer er altijd goed in kreeg. Toch blijft zijn grootste trots de groei die de Harmonie doormaakte onder leiding van dirigent Starmans, met hoogtepunten zoals deelname aan het Wereld Muziek Concours en het landskampioenschap in Leiden.
Martin Ploemen – 60 jaar lid- toegewijd aan de tenorsaxofoon
Martin Ploemen begon zijn muzikale reis op de altsaxofoon. Toen zijn vader ziek werd, nam Martin echter de tenor over. Hoewel het in het begin lastig was – vooral met zijn kleine handen – is hij de tenor saxofoon trouw gebleven. “Eigenlijk wilde ik terug naar de alt, maar dat is nooit gebeurd”, vertelt Martin lachend. “Achteraf ben ik de tenor gaan waarderen en vind ik dat instrument zelfs mooier dan de alt, ik ben er zelfs voor gestopt met roken.”
Martin kijkt met plezier terug op de vele feesttenten waar de harmonie speelde. “Het was hard werken, het opbouwen en afbreken, maar dat maakte het juist zo geweldig.” Hij vertelt geamuseerd over een avond in de tent waar een groep achterbleef na het optreden.” Er werden zelfs kippen geplukt en gekookt die we ergens vandaan hadden gehaald!”
Hoewel Martin door de jaren heen zijn actieve rol iets heeft verminderd, blijft zijn liefde voor de tenorsaxofoon groot. “Als ik het opnieuw kon doen, zou ik weer voor de tenor kiezen. Misschien zelfs de bariton sax overwegen, maar die is helaas net te groot voor me.”
Gert-Jan Lonussen – 25 jaar lid – humor en ritme
Voor Gert-Jan begon zijn muzikale avontuur al op jonge leeftijd, toen hij blokfluit les kreeg van Wiel Botterweck. “Wiel had een slimme aanpak”, vertelt hij. De kinderen met talent kregen een instrument, en diegenen die wat minder aanleg hadden, kregen het advies om bij de blokfluit te blijven.”
Met Willy Huppertz als zijn vaste leraar en een plaats in het jeugdorkest, groeide zijn passie voor muziek. Hij herinnert zich nog levendig hoe de toenmalige dirigent Wiel Botterweck het stuk “Wind in the Willows” vol enthousiasme toelichtte: “Door zijn uitleg zag je achterin de auto de bomen als het ware bewegen.”
Zijn toewijding aan de harmonie blijkt uit zijn jarenlange inzet: naast zijn muzikale bijdrage is Gert-Jan al tien jaar archivaris van de vereniging. Hij oefent nog steeds heel trouw. Hij geniet van de dynamiek binnen het korps en droomt ervan om ooit een solostuk te spelen tijdens een concert. Muziek is al wat de klok slaat in huize Lonussen, want zijn vrouw Gwenn speelt al jaren klarinet bij de harmonie en is tevens bestuurslid. Hun dochter Kristy zal dus vast en zeker ook lid gaan worden… Al zal hij haar eerst “achter de piano zetten” en daarna mag ze bij de harmonie bastrombone komen spelen! “Het mooiste aan de harmonie? De onderlinge acceptatie en de verbondenheid tussen de leden. Muziek verbindt ons allemaal. Samen muziek maken overstijgt alle verschillen.” Hij is trots op wat de harmonie bereikt heeft.
Sjuul Lenssen – 25 jaar lid – trompetspeler met een lange adem
Voor Sjuul begon zijn muzikale reis met een lichte valse start: blokfluitles. “Dat was een drama,” herinnert hij zich lachend. Gelukkig volgde al snel de trompet, hoewel hij niet precies weet waarom dat instrument destijds werd gekozen. Zijn ouders speelden allebei een instrument dus dat hij ook iets zou gaan spelen, was vanzelfsprekend. Zij speelden bugel maar voor Sjuul werd het de trompet, en dat bleef zo.
Ook Sjuul heeft altijd les gehad van Willy Huppertz maar in tegenstelling tot Gert-Jan was oefenen niet zijn favoriete bezigheid. “Alleen als ik een solistenconcours had, dan repeteerde ik – en dan kreeg ik de stukken pas 3 weken van te voren omdat Willy wist dat ik er eerder toch niet naar zou gaan kijken. Het moest altijd last minute, ik had wat druk nodig, “grijnst hij. Sjuul heeft tijdens zijn puberteit even gedacht aan stoppen maar zijn ouders hielden hem gelukkig op het juiste spoor, en achteraf is hij daar maar wat blij mee.
Hoogtepunten waren er genoeg, zoals het sprookjesconcert, het kerstconcert in 2022, het concert met Tonca op de handbal wei in Mechelen en het Rock & Harmony concert in Vaals. “Fantastisch, vooral omdat ik mijn harmonie pak niet hoefde aan te trekken. Dat was toen uniek!” Ook benoemt Sjuul de “samenwerking” met Gert-Jan, samen vormen ze een mooi duo binnen de trompetsectie. Ze vullen elkaar aan. Sjuul is trots op het muzikale niveau van de harmonie de afgelopen jaren. Hij droomt er zelfs van om weer eens mee te doen aan een concours, iets dat al 25 jaar niet is gebeurd. “We hebben in elke sectie een solist zitten, dus dat kunnen we makkelijk aan,” zegt hij vol vertrouwen.
Naast zijn rol als muzikant, is Sjuul actief in het bestuur als penningmeester. “Er heerst een goede sfeer, een behoorlijke drive en veel positieve energie,” merkt Sjuul tevreden op.
Wat de toekomst betreft, ziet Juul het rooskleurig in. “De sfeer is goed, de vereniging is sterk, en ik geloof er echt in dat de harmonie over 50 jaar nog bestaat. Er zijn zoveel goede initiatieven, zoals het aantrekken van jeugd met de mini-muziekmakers en de muziekcarrousel. Dat geeft hoop.”
Myrthe Pötgens 12,5 jaar lid – van slagwerk naar saxofoon
Met trots vieren we het 12,5-jarig jubileum van een van onze gewaardeerde slagwerkers bij de harmonie! Vanaf het moment dat Myrthe begon, heeft ze zich niet alleen ontwikkeld als muzikant, maar ook als belangrijk onderdeel van onze vereniging.
Haar muzikale avontuur begon, samen met een goede vriend in Partij, waar ze als tiener de trommelstokken oppakte. Hoewel haar ouders geen instrument speelden, bracht haar broer haar in contact met de fanfare, en dat liet een blijvende indruk achter. Na een tijdje les in Partij, sloot ze aan bij het jeugdorkest in Mechelen, waar ze jaren actief was en een hechte vriendengroep vond. Repetities waren voor haar niet alleen om muziek te maken. “We hadden zoveel plezier samen, en dat is heel belangrijk. Zeker voor jonge muzikanten.” De repetities met dirigent Ron Daelemans zullen haar altijd bijblijven.
Ze heeft door de jaren heen verschillende rollen vervuld binnen de harmonie. Tegenwoordig is ze betrokken bij de muziek- en concertreiscommissie. Ze speelt inmiddels al jaren bij het blaasorkest, en na het afgelaste jubileumconcert van de drumband door corona, rolde ze ook die club in. Hoewel het in eerste instantie tijdelijk leek, is ze toch gebleven, “simpelweg omdat muziek mijn passie is.”
Myrthe is een écht verenigingsmens, in Partij is ze zelfs voorzitter van de fanfare geworden. Wat haar drijft, is het behoud van fanfares en harmonieën, waar ze zich met hart en ziel voor inzet. Wat staat nog op haar wensenlijst? “Een concert met beeld en muziek combineren, een concours meemaken met Mechelen én saxofoon leren spelen.”
Met die nieuwe muzikale activiteit hoopt ze volgend jaar te gaan starten.
Een rijke historie, een veelbelovende toekomst
Hun verhalen, herinneringen en ervaringen vormen de ziel van Harmonie St. Cecilia Mechelen. Zij geven hoop voor een bloeiende toekomst. We zijn trots op deze muzikale mijlpalen en kijken uit naar nog vele jaren vol muziek, vriendschap en gezelligheid.
