“Je moet de sfeer proeven” – Jana Windmüller aan het woord

Vanuit Honthem fietsen we via de Nijswillerberg – ook wel het jeugdtrauma van menig ex- Sophianumleerling, door naar het oosten van de Benrather Linie. “Nee ik kom niet uit Vaals”, is toch wel een van dé meest gebruikte zinnen door Jana Windmüller (18) op de middelbare school. Bòcheser plat, dat is het! En met haar vriend uit Margraten is het dialectenfeest compleet. In Bòches is het goed toeven als we het Jana vragen: “Het is een klein gezellig dorpje waar iedereen elkaar kent. Er hangt een ontspannen, boerse en vriendelijke sfeer, wat je een heel veilig gevoel geeft.” Jana is een echte huismus. Toch moest ze vanwege haar studie op een kamer in Tilburg gaan wonen. “De afstand tussen Bocholtz en Tilburg is voor mij veel te groot om heen en weer te reizen, vandaar dat ik ervoor gekozen heb om op kamers te gaan.” En dat was best wennen aanvankelijk. “Laten we het erop houden dat ik eigenlijk alleen maar voor mijn studie in Tilburg ben. Tuurlijk heb ik er vriendinnen, en is het gezellig, maar ik voel me toch prettiger als ik door Bòches loop. Tevens zie ik mijn vrienden, familie en vriend een hele week niet en dat was enorm wennen in het begin, maar uiteindelijk vind je er wel een draai in.” Toch had haar kamer in Tilburg ook nog enkele voordelen, los van de verminderde reistijd: “Wat ik echt totaal niet mis, is de stress. Thuis heb je toch sneller verplichtingen en daar heb ik in Tilburg helemaal geen last van. Daar bepaal je je eigen dag en schema waarbij je met niemand rekening hoeft te houden. Dat is dan wel weer heerlijk.” Jana studeert nu communicatie, niet haar eerste keuze, maar wel de goeie nu: “Ik heb zojuist mijn eerste jaar afgrond. Ik ben blij met mijn studiekeuze. Dit is mijn tweede studie en ik heb hier dan ook goed over nagedacht. Ik voel me thuis op deze opleiding waar ik bezig ben met onderwerpen die ik leuk vind en waarin mijn interesse ligt.” Een tip die ze scholieren dan ook meteen wil meegeven: “Ik zou echt overal gaan kijken. Schrijf je in voor meeloopdagen, opendagen, proef studeerdagen en ga er ook daadwerkelijk naartoe. Het klinkt misschien afgezaagd en saai, maar het voorkomt wél dat je volgend jaar op een plek zit waar jij je niet thuis voelt. Geloof me, dat gebeurt. Je moet de sfeer proeven.” Het wordt dus wennen als je de overstap maakt naar het mbo-hbo-wo. De grootste verandering, volgens Jana? “Ik denk dat je sociale denkwijze én leven behoorlijk beïnvloed wordt nadat je de middelbare school verlaat. Naar mijn mening is er op de middelbare school best een soort van sociale druk waar bepaalde normen en waarden worden gesteld en daar willen veel mensen aan voldoen. Eerst was ik ook heel erg bezig met wat anderen van mij vonden, en probeerde ik me aan te passen aan anderen, zodat zij mij aardig, knap of leuk vonden. Nu heb ik dat juist heel erg losgelaten en geef ik daar ook helemaal niks meer om. Een echte verademing.” Wat ze niet heeft losgelaten zijn haar chaotische en spontane momenten. Komen die eigenschappen van pap of mam? “Eigenlijk van beiden niet. Ze zijn juist heel erg consequent en planmatig, terwijl ik erg chaotisch en spontaan ben.” In de voetsporen van pap en mam treden zit er dus niet in? “Nou, mijn vader is salesmanager en mijn moeder heeft een eigen rally-bedrijf. Ik zou ze allebei, denk ik, niet kunnen maar vooral ook niet willen opvolgen. Ik denk dat je voor deze beroepen wel de juiste eigenschappen moet hebben om ze goed uit te voeren, maar voor mij is het vooral een no-go omdat mijn interesses er niet liggen.” En hoe hoopt Jana zich dan over 5 jaar wél in de spiegel te zien? “Dan hoop ik dat ik gewoon erg gelukkig en gezond ben. Het maakt mij niet zoveel uit waar ik dan ben of sta, zolang ik maar aan deze twee eigenschappen kan voldoen, dan hoor je mij niet op mijn Bòcheser plat klagen.