De verkiezingen van 29 oktober 2025 staan voor de deur en dat betekent volle debatten, snelle oneliners en thema’s die elkaar in rap tempo afwisselen. Wonen, migratie en veiligheid voeren de boventoon, onderwerpen waar politici zich gemakkelijk aan kunnen branden en mee kunnen onderscheiden. Maar ergens tussen die grote woorden en felle discussies ligt een thema dat zelden de voorpagina haalt, terwijl het eigenlijk overal doorheen sijpelt: ongelijkheid. Het is het stille fundament onder bijna elk verkiezingspunt, maar juist omdat het zo breed en ingewikkeld is, blijft het vaak liggen. Want hoe leg je in een paar seconden uit waarom de kans op een vaste baan, een betaalbaar huis of een gezond leven niet voor iedereen gelijk is? Hoe vertaal je structurele verschillen in onderwijs, inkomen of gezondheid naar een pakkend verkiezingsspotje? Ongelijkheid is niet iets wat je met één maatregel oplost. Het is een optelsom van decennia aan beleid, marktdruk en toevallige geboortelocaties. En misschien is dat wel precies waarom het onderwerp steeds weer op de achtergrond verdwijnt: het levert immers niet snel applaus op. Des te interessanter vindt Youri Hanssen (25) uit Eys het om te zien waar de aankomende verkiezingen op uitdraaien. “Ik kijk er eerlijk gezegd wel naar uit en ik vind het ook interessant om te volgen. Vooral ongelijkheid is een thema dat ik persoonlijk erg belangrijk vind.” Toch is Youri ook licht pessimistisch: hij weet dat de behandeling van dit thema waarschijnlijk een utopie zal blijven. “Het is totaal niet populair om mee te scoren, erg ingewikkeld en daarom vaak het ondergeschoven kindje in partijprogramma’s.” “Zonde”, als we het aan Youri vragen. “Ongelijkheid is juist een thema dat op zoveel terreinen terugkomt, van wonen tot klimaat en van zorg tot migratie. Dus actief er iets mee doen zou ons allemaal verder helpen.” Wat dat zou kunnen zijn? “Ik zou beginnen met het aanpakken van vermogens- en inkomensongelijkheid en van de prijsstijgingen, zeker bij de vaste lasten. Het is in Nederland echt uitzonderlijk dat mensen die hard werken er de afgelopen decennia minder op vooruit zijn gegaan, puur omdat werken niet loont. Zo zou het – in mijn optiek – wel moeten zijn, zeker nu veel zaken alleen maar duurder worden. Het tast de financiële zekerheid van mensen aan, wat automatisch zorgt voor een voedingsbodem voor extremere opvattingen en conflicten.”
Interessante vraagstukken, precies de reden waarom Youri besloot zijn carrière te richten op deze maatschappelijke thema’s. “Momenteel volg ik een master Human Geography in Nijmegen. Hiervoor heb ik een bachelor in sociale geografie en planologie afgerond. Dat houdt vooral in dat we bezig zijn met maatschappelijke vraagstukken die we terugzien in de wereld om ons heen. Dat kunnen culturele conflicten zijn tussen landen, maar ook economische ongelijkheid in Nederlandse buurten. Planologie richt zich meer op de toekomst en gaat over wat er moet worden aangepast en hoe de omgeving kan worden ingericht om toekomstbestendig te zijn en de huidige problemen op te lossen.” Over actuele vraagstukken hoeven Youri en zijn studiegenoten in ieder geval niet lang na te denken, want anno 2025 speelt er genoeg in de wereld. Toch is het af en toe ook fijn om de hersenspinsels even rust te geven. Hoe Youri dat het liefst doet? “Ik woon momenteel in Utrecht, maar ben daarnaast nog altijd graag in Eys. Meestal ga ik met vrienden voetbal kijken, zeker bij Alemannia Aachen net over de grens, waar ik een seizoenskaart heb. Daarnaast vind ik het heerlijk om af en toe te wielrennen. Afgelopen zomer ben ik naar de Mont Ventoux geweest om zelf te fietsen en naar de Tour de France te kijken. Dichter bij huis ben ik in Utrecht erg actief bij mijn vereniging V.U.G.S., vooral de excursies vind ik geweldig. Vorig jaar heb ik met mijn commissie een excursie georganiseerd, waarbij we met vijftig mensen twaalf dagen naar Noord-Macedonië, Albanië en Griekenland zijn geweest.” Wat het indrukwekkendste van die reis was? “Ik vond Albanië het leukst, maar Noord-Macedonië en in het bijzonder Skopje heel interessant.” En als Youri dat zegt, dan moet dat wel wat betekenen. “Vooral de mix van Macedoniërs, Servisch orthodoxen, Albanezen, Turken en Roma door elkaar te zien is heel bijzonder. En dát in een stad waar enorm veel gebouwd is in een stijl die oogt alsof het uit de oudheid komt, met ontelbare standbeelden, terwijl het allemaal nog geen vijftien jaar oud is. Bijzonder om mee te maken.” Maar nog veel bijzonderder is dat Skopje een prachtig voorbeeld is van verschillende groepen die wel samenleven. Laat dat eens een eyeopener zijn voor wereldleiders vandaag de dag, al zullen sommigen het uiteindelijk nooit zien.
Wie goed kijkt, ziet dat samenleven – net als in Skopje – niet vanzelf gaat, maar wel mogelijk is. Misschien ligt daar de les die we in Nederland soms vergeten.
