“Passie voor de Fluwelengrot” – Stefan Rompen aan het woord

Vroeger was alles beter, althans dat wordt er vaak beweerd. Het weer, werk, onderwijs, klimaat, eten, armoede of ongelijkheid… en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Iedere dag als we naar het nieuws kijken, lijkt het alsof de wereld op elk moment ten onder kan gaan. Het nieuws staat vol met berichten over de grootste problemen, en zelf op social media wordt de vraag “Waar moet het heen met de wereld?” geen dag vergeten. Je zou bijna gaan denken dat vroeger alles beter was, maar is dat eigenlijk wel zo? Als we een tijdmachine hadden, naar welke betere tijden gingen we dan? De middeleeuwen, de gouden eeuw, de jaren tachtig of toch een ander tijdperk? In een wereld met meer dan 7,7 miljard mensen zijn nu eenmaal ontiegelijk veel problemen, maar is er eigenlijk wel een tijd geweest zonder problemen? Waarschijnlijk niet. Stefan Rompen (20) uit Wijlre kijkt in zijn dagelijks leven vooral naar de problemen van de toekomst, iets waar op dit moment enorm naar gevraagd wordt. Met je nieuwe iPhone je broertje aan de andere kant van de wereld op een meter nauwkeurig kunnen volgen, bijvoorbeeld. Honderd jaar terug in de tijd zou iemand die dat zei een heks genoemd worden, tegenwoordig is het de harde realiteit. De technologische ontwikkelingen gaan sneller dan het licht, en dat vraagt enorm wat mankracht op de wereld. Of dat de reden was dat Stefan zich in de ICT-wereld ging verdiepen? “Zeker niet! Ik studeerde eerst communicatie en multimediadesign, maar gedurende de studie kwam ik erachter dat de ICT-wereld meer voor mij was weggelegd en toen ben ik geswitcht naar ICT aan de Zuyd Hogeschool in Heerlen. Eigenlijk was het helemaal geen gekke keuze, ik ben al jaren in mijn vrije tijd met ICT gerelateerde zaken bezig. Ik vind het superleuk om te lezen over recente ICT onderzoeken, maar ook om te kijken naar nieuwe technieken. Het vernieuwt elke dag, en dat is ook iets wat het superleuk maakt.” Dat veel ICT’ers al van school worden geplukt voor een baan, dat maakt hem niet warm. “De banen liggen inderdaad voor het oprapen. Wat ik hoor links en rechts is echt belachelijk. Soms kun je al voor belachelijke bedragen beginnen. Ik wacht nog even met werken in de ICT. Ik heb nog een aantal andere bijbaantjes die ik graag mooi wil afronden en ook het opdoen van meer kennis lijkt me geen slechte zaak.” De ICT-wereld slokt veel (vrije)tijd op, maar daarnaast heeft hij ook een aangeboren passie voor de Fluwelengrot in Valkenburg, tevens de plaats waar hij ook zijn zakcentje verdient. Met opa – die al sinds de jaren 60 gids in de grot is – op pad, daar komt zijn interesse die uitmondde in een doorgewinterde gids vandaan. “Door de coronaperiode was het mensen verwelkomen in de grot helaas bijna niet mogelijk. Daardoor werkte ik in die tijd ook veel voor de kabelbaan, maar de echte passie ligt in de grotten, haha!” Waar het trouwens ook prima toeven is, dat is iets verder terug in Wijlre, Stefan’s Heimat. “De rust, de ligging, Wijlre is eigenlijk ideaal om te wonen. Je bent zo bij de grotere dorpen als Valkenburg en Gulpen, maar je bent ook weer zo in de wandel- en fietsgebieden als Epen en Vijlen. Ik zit prima hier!” Een studie buiten onze zuidelijke provincie ziet hij dan ook niet echt zitten, al moet hij er uiteindelijk toch aan gaan geloven! “Alles rondom ICT is nog steeds best nieuw, ik doe nu mijn Bachelor gelukkig in Heerlen, maar voor mijn Master zal ik echt richting het noorden moeten. Ik denk dat ik dan ga stranden in Eindhoven, dat lijkt me op zich ook nog wel een leuke stad!” Al zal hij de echte frikandellen met curry van hier, zijn culinaire liefde, dan even moeten missen. Maar wie weet, met de snelheid van de technologische ontwikkelingen is tegen die tijd weer van alles mogelijk!