“Op het HBO is er geen aanwezigheidsplicht meer..” – Sidney Duke aan het woord

Langzaam weer terug naar normaal, of toch niet? Waar bij ons vanaf 15 juni weer beperkte onderwijsactiviteiten mogen plaatsvinden, en het maximum van 30 personen op 1 juli langzaam vervaagt, gaat het net over de grens weer terug naar het begin. “Zal het ook hier weer gebeuren?” is een veel gestelde vraag in de app en snapgroepen onder middelbare scholieren en studenten. De een vraagt het zich af uit angst voor het virus en de ander uit angst voor het fysieke proefwerk of tentamen. Hoewel het voor de buitenwereld misschien lijkt als een ontzettend makkelijk schooljaar ligt dat onder de schoolgaande populatie toch erg anders. Voor de veelal zelfstandig ingestelde leerlingen is er niet veel veranderd, thuis of op school werken, het maakt ze niet zoveel uit. De minder zelfstandige leerlingen, die graag in groepen of onder een controlerend oog werken, moesten daarentegen in tijd van drie weken overstappen naar een totaal andere manier van leren. Dat is zoiets als van een fiets overstappen naar een scooter. De een heeft het zo onder de knie en de ander moet er toch even aan wennen. En die wen-tijd, die was er nu niet. De laatste proefwerkweek of tentamens stonden te kloppen op de deur. En Sidney Duke (19) zei: “Kom maar binnen”. Niet in het prachtige Honthem, maar in Eindhoven. Hoewel hij altijd graag in groepen verkeert, behoort hij op het gebied van leren toch bij de zelfstandige leerlingen. Iets wat goed te realiseren valt op zijn kamer in Eindhoven. Waarom daar? “Hmm.. Eigenlijk puur vanwege mijn studie. Ik studeer nu Toegepaste Natuurwetenschappen.” Niet echt iets wat in de familiekringen bekend is. Hij bewandelt bijvoorbeeld een totaal ander pad dan zijn moeder: “Zij is professor of Foreign Policy Analysis & Transatlantic Relations op University College Maastricht. De richting waarin zij heeft gestudeerd is dus academica, niet echt boeiend vind ik zelf. Ik vind (de natuur)wetenschappen veel interessanter. Daarom heb ik dus voor die richting gekozen”. Toch zocht hij niet alleen voor zijn studie het stadsleven op: “Ik wou eigenlijk ook gewoon uit het huis en op mezelf gaan wonen. Ik vond dat het daar tijd voor was.” Niet dat hij het slecht had in Honthem: “Pluspunt van Honthem: Ik ken iedereen en iedereen kent mij. Ook kan ik dan mijn vrienden die nog in Limburg zitten weer zien.” Maar toch voor hem geen ideale vestigingsplaats. Los ervan dat Honthem óók op een berg ligt, komen de eetbezorgdiensten er bijna niet. En dat vindt hij veel erger dan af en toe een berg op moeten fietsen. “Is goed voor de legday” volgens Sidney. Hoewel het havo-eindexamen voor hem al als jaren geleden voelt, kan hij zich zijn tijd op het Sophianum nog goed herinneren. De verschillen met het HBO – waar hij nu aan studeert – zijn makkelijk te benoemen, volgens hem. “De middelbare was een erg veilig milieu met veel regels en weinig onafhankelijkheid. Het grootste verschil is dat ik nu op mezelf woon. Dit eist veel meer verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid om mijn dag en tijd in te delen tussen schoolwerk en vrijetijd.” Hij ziet dat zelf als een enorm voordeel. Tóch moet hij bekennen dat hij door de toegenomen verantwoordelijkheid ook wel wat dingen laat verwaarlozen. Zoals? “Mijn aanwezigheid op school. Op het HBO is er geen aanwezigheidsplicht meer. Daarom ben ik in de ochtend vaak niet te vinden op school. Geen idee waar dat aan ligt…haha.” Vast niet aan zijn traditie ná de tentamenweek. Dan gaat hij namelijk voor het eerst weer het Stratumseind opzoeken. Proost!